|
یک شنبه 24 بهمن 1389برچسب:, :: 23:29 :: نويسنده : آتوسا
در دوران شورش به دنیا آمده ایم. خود را با شور و شیفتگی وقف این می کنیم،زندگی و جوانی مان را به خطر می اندازیم، و ناگهان می ترسیم: خستگی، یکنواختی، تردید نسبت به توانایی های شخصی. دوستان دیگر را می بینیم که دست از مقاومت می کشند. ناچاریم به انزوا و غافلگیری هایی سرشار از پیچ و خم های ناشناخته، و ناگزیریم به این که پس از هر سکندری، یاوری نداشته باشیم، و سرانجام از خود می پرسیم آیا به زحمتش می ارزد؟ ارزش ادامه دارد. و ادامه می دهیم، هر چند می دانیم روح ما، هر چند ابدی، اینک اسیر تور زمان است، با فرصت ها و محدودیت هایش. تا آن گاه که ممکن باشد، می کوشیم خود را از این تور رها کنیم ، و آن گاه که دیگر ممکن نباشد ، باز می گردیم به سر گذشتی که برای ما باز گفته اند، اما مبارزه هایمان را همچنان در خاطر نگاه می داریم، و اگر شرایط باز مساعدشود، آماده ی آغاز دوباره نبرد خواهیم بود. آمین
اثری از:پائولو کوئیلو
نظرات شما عزیزان: 
 |
||
تبادل
لینک هوشمند
